چگونه همه چیز در سال 1834 آغاز شد: گوتلیب دایملر

گوتلیب دایملر در 17 مارس 1834 در شورندورف متولد شد. وی پس از آموزش اسلحه سازی و کار در فرانسه ، از سال 1857 تا 1859 در مدرسه پلی تکنیک اشتوتگارت حضور یافت و پس از انجام فعالیت های فنی مختلف در فرانسه و انگلیس ، در سال 1862 به عنوان طراح در Geislingen شروع به کار کرد. در پایان سال 1863 ، به عنوان بازرس کارگاه در یک کارخانه ماشین آلات در روتلینگن منصوب می شود ، جایی که وی در سال 1865 با ویلهلم میباخ ملاقات می کند. در سال 1872 ، وی مدیر فنی تولید کننده موتور گاز Deutz Gasmotorenfabrik می شود ،

جایی که با فن آوری چهار زمانه اوتو آشنا می شود. پس از اختلاف با مدیر عامل ، وی در سال 1882 شرکت را ترک می کند. دایملر یک کارگاه توسعه در گلخانه خود در ویلای خود در کانستات ایجاد می کند تا در توسعه موتورهای چهار زمانه بنزینی متمرکز شود. وی که با ویلهلم میباخ در سال 1884 کار می کند ، یک موتور احتراق داخلی تولید می کند که امروزه با نام “ساعت پدربزرگ” شناخته می شود. این ماشین با طراحی کم حجم و کم وزن خود ، پایه و اساس نصب را در یک وسیله نقلیه ایجاد می کند. هزینه عملیات آزمایشی به زودی کل دارایی دایملر را مصرف می کند ، بنابراین او موظف است شرکای تجاری خود را پیدا کند. او در 28 نوامبر 1890 “Daimler-Motoren-Gesellschaft” را به همراه ماکس دوتن هوفر و شریک تجاری خود ویلهلم لورنز تأسیس کرد. اما در حالی که داتنهوفر می خواهد موتورهای ثابت تولید کند ، دایملر ترجیح می دهد روی تولید خودرو تمرکز کند و درگیری ایجاد می شود.

پس از استعفا ویلهلم میباخ در سال 1891 به دلیل شرایط غیرقابل قبول قرارداد ، دایملر به یک فریب متوسل می شود. او به تولید موتور با مایباخ ادامه می دهد ، اما حق ثبت اختراع به نام او است. روابط پر تنش روزافزون با دوتنهوفر و لورنز باعث شد تا دایملر را به عنوان یک سهامدار کنار بگذارند. وخامت در امور اقتصادی منجر به راکد شدن توسعه فنی می شود ، که DMG را وادار به تلاش برای بازگرداندن مجدد میباخ در سال 1895 می کند. در پایان ، فشارهای تجاری منجر به بازگشت هر دو به شرکت می شود. به لطف موتور ققنوس ساخته شده توسط میباخ ، موتور دایملر در خارج از کشور محبوبیت پیدا می کند. گروهی از صنعتگران انگلیسی آماده پرداخت 350 هزار مارک برای دریافت مجوز هستند. میباخ به عنوان مدیر فنی DMG منصوب می شود و گوتلیب دایملر در هیئت فنی سمت می گیرد و به عنوان بازرس کل هیئت نظارت منصوب می شود. بازگشت هر دو مرد به DMG یک افزایش غیرمنتظره برای این شرکت است. گوتلیب دایملر فقط برای مدت کوتاهی از این پیشرفت سریع برخوردار است. وی در 6 مارس 1900 به دلیل بیماری قلبی درگذشت.

“عشق به اختراع هرگز نخواهد مرد.”

کارل بنز در 25 نوامبر 1844 در کارلسروهه متولد شد. پدرش در ژوئیه 1846 درگذشت. مادر وی علی رغم زندگی با امکانات مالی محدود ، اطمینان حاصل می کند که پسرش در یک مدرسه دستور زبان تحصیل کند و بعداً مهندسی مکانیک بخواند. مهندس جوان به سرعت از یک قفل ساز به یک طراح و سرکارگر کارگاه پیشرفت می کند. در سال 1871 ، کارل بنز با “مکانیک” آگوست ریتر پیوست و اولین شرکت خود ، “کارل بنز و آگوست ریتر ، کارگاه مهندسی” را در مانهایم تأسیس کرد. وقتی ریتر به عنوان یک شریک غیرقابل اعتماد ظاهر می شود ، کارل بنز مجبور می شود با استفاده از جهیزیه همسرش ، برتا رینگر ، او را پرداخت کند و شرکت را به تنهایی اداره می کند. از سال 1878 ، کارل بنز به شدت بر روی یک موتور دو زمانه گازسوز کار می کند تا دید خود را در مورد “وسیله نقلیه بدون اسب” تحقق بخشد. وی پس از تلاشهای طولانی و طاقت فرسا ، موتور را برای اولین بار در شب سال نو در سال 1879 روشن می کند. با این حال ، فقط 5 درصد ، و او فقط در زمینه های فنی نفوذ محدودی دارد. حامیان وی در وهله اول به تجارت ایمن موتورهای بنزینی ثابت می پردازند.

ویلهلم میباخ در 9 فوریه 1846 در هیلبرون به عنوان فرزند یک استاد وصال متولد شد. ویلهلم در ده سالگی به دنبال مرگ هر دو پدر و مادر در عرض سه سال از یتیم ، پس از چاپ اطلاعیه ای از طرف خانواده خانواده در روزنامه “اشتوتگارت آنزایگر” ، در سال 1856 در روتلینگر برودراهاوس پذیرفته شد. در حین تحصیل در برودرهاوس است که ویلهلم میباخ ابتدا با گوتلیب دایملر در حالی که در ماشین سازی در سال 1864 کار می کند آشنا می شود. روابط نزدیک آنها در طول زندگی آنها پایدار خواهد ماند. ویلهلم میباخ ابتدا دایملر را به کارلسروهه و سپس در سال 1872 به دنبال سازنده موتور دوتز می برد. وی پس از یک دوره کوتاه کار به عنوان طراح ، در ژانویه 1873 به عنوان طراح اصلی منصوب شد. موتور احتراق پرسرعت. Daimler-Motoren-Gesellschaft (DMG) در دسامبر 1890 توسط دایملر و دو شریک تجاری مکس دوتن هوفر و ویلهلم لورنز تأسیس شد. اگرچه ویلهلم میباخ در صف تصدی سمت سر طراح بود ، اما از شرایط قراردادی ناراضی است و در فوریه 1891. DMG را ترک می کند. آنچه در زیر می آید یک راه حل موقت قابل توجه است. مایباخ به طور مخفیانه توسط دایملر تأمین می شود و همچنان مفهوم تحرک خود را بهبود می بخشد.

او با همکاری یک تیم کوچک در هتل هرمان در کنستات ، مفاهیم قابل توجهی در طراحی را ایجاد می کند ، از جمله درایو کمربند ، موتور ققنوس و کاربراتور نازل اسپری – الهاماتی که برای دهه های آینده در صنعت خودرو استفاده می شود. گوتلیب دایملر و ویلهلم میباخ به دستور فردریک سیمز ، صنعتگر انگلیسی ، که مذاکره در زمینه کسب و کار صدور مجوز با این شرکت را انجام می دهد ، در نوامبر 1895 در DMG بازگردانده می شوند. هدف اصلی میباخ این است که ظرفیت رقابتی DMG را از طریق نوآوری فنی و محصولات قابل اعتماد احیا کند. کار توسعه گسترده ای برای پیشبرد مفاهیم ارائه شده در هتل هرمان به وضعیت تولید سری اجرا شده است. مهمترین نتیجه خودروی کمربند محور است ، اولین خودروی تولید شده توسط DMG در مقدار قابل توجهی. پس از مرگ ماکس فون دوتنهوفر در آگوست 1903 ، وضعیت مایباخ در این شرکت به تدریج خراب می شود و منجر به استعفا resign نهایی وی از DMG در آوریل 1907 می شود. مایباخ با ناراحتی از درمان ، با پسران خود به تجارت مشغول می شود که وسایل نقلیه افسانه ای خود را می سازند نام. ویلهلم میباخ در 29 دسامبر 1929 در 83 سالگی در کانستات درگذشت.

پس از ترک موتور بنزینی به دنبال اختلاف با مدیریت در سال 1882 ، گوتلیب دایملر یک ویلا در کانستات (Taubenheimstrasse) خریداری کرد. او بلافاصله با ایجاد یک برنامه افزودنی برای ایجاد کارگاه آزمایش خود ، اقدام به ارتقا گلخانه در این ملک می کند. پناهگاه در Taubenheimstrasse یک عقب نشینی ایده آل برای همکاری نزدیک دایملر و میباخ برای ادامه تحقیقات است. چشم انداز دایملر این بود که بر روی بنزین به عنوان سوخت مورد استفاده در موتورهای ساخته شده در انواع مختلف تصورات وسیله نقلیه – چه برای عملیات زمینی ، دریا و چه هوا – تمرکز کند. فناوری مهمی که این راه حل را ارائه می دهد توسط میباخ پس از تحقیق گسترده انجام شده توسط یک انگلیسی به نام واتسون در یکی از حق ثبت اختراعات خود کشف شده است. این حق ثبت اختراع امکان استفاده از سیستم اشتعال لوله داغ کنترل نشده را پیشنهاد می کند ، این یک شرط اساسی برای دستیابی به سرعت بالاتر بدون نیاز به موتورهای سبک تر و قدرتمندتر است. اولین طرحی که در کارگاه آزمایش Canstatt توسط این دو مهندس توسعه یافته است ، “موتوری با سیستم اشتعال لوله داغ تنظیم نشده” است که بر اساس اصل چهار زمانه پیشگام اتو ساخته شده و متعاقبا توسط Daimler (DRP 28022) ثبت اختراع شده است.

در پایان سال 1883 ، اولین موتور آزمایشی پرسرعت (هنوز افقی) فعال است. با ارائه دور موتور 600 دور در دقیقه ، این موتور به راحتی از حداکثر سرعت 120-180 دور در دقیقه که توسط موتورهای قبلی تولید می شود ، پیشی می گیرد. دایملر و میباخ با استفاده از این “موتور مدل کوچک” به عنوان یک مفهوم اساسی ، به توسعه موتور تک سیلندر مشهور دایملر ادامه می دهند که امروز از آن به عنوان “ساعت پدربزرگ” یاد می شود ، که یک نقطه عطف مهم در تاریخ تولید خودرو بود.

سبک و با قیمت مناسب ، این خودروی دو نفره با تعداد تولید در حدود 1200 دستگاه ، اولین خودروی تولید انبوه محسوب می شود. در سال 1897 ، بنز موتور “contra” ، پیشرو موتورهای بوکسور امروزی را توسعه داد. این به شرکت اجازه می دهد تقاضای روزافزون برای وسایل نقلیه دارای خروجی موتور بالاتر را برآورده کند. بین سالهای 1890 و 1899 ، نیروی کار از 50 کارمند به 430 نفر افزایش می یابد. در سال مالی 1899 توسط بنز 572 وسیله نقلیه تولید می شود که در سال بعد به 603 دستگاه می رسد.

چگونه همه چیز شروع شد: 1883 بنز و سی

اولین مراحل بنز و شرکت Rheinische Gasmotoren-Fabrik (در سال 1899 به Benz & Cie تغییر نام داد) در اکتبر 1883 توسط کارل بنز در Manheim با همکاری تاجر Max Kaspar Rose و نماینده فروش فردریش ویلهلم Esslinger در مانهایم تاسیس شد. با اثبات موفقیت فوری ، نیروی کار شرکت به سرعت به 25 کارمند افزایش می یابد. این تجارت تازه تاسیس حتی مجوز ساخت موتورهای گازی را می دهد. با توجه به تقاضای روزافزون برای موتورهای ثابت ، بنز و شرکت Rheinische Gasmotoren-Fabrik مجبور به جابجایی در فضای وسیعتر کارخانه می شود. در حالی که کارل بنز به شدت در حال توسعه یک موتور اتومبیل است ، شرکای تجاری وی رز و اسلینگر به طور روزافزونی نسبت به چشم انداز آینده فرزند ذهن بنز بدبین می شوند. جولیوس گانس و فردریش فون فیشر در ماه مه 1890 جایگزین آنها شدند. در هنگام عزیمت ، رز حتی بنز را با این توصیه که قصدش خوب است ترک می کند: “وقت خود را برای اتومبیل های موتوری تلف نکنید.” انتصاب شرکای جدید شاهد تبدیل Rheinischen Gasmotoren-Fabrik Benz & Cie به عنوان دومین تولید کننده موتور بزرگ در آلمان و تولید کننده برتر خودرو در جهان تا پایان قرن است. پیشرفت اقتصادی با موتور چهار چرخ Velocipede – معروف به “Velo” همراه است – که بین سالهای 1894 و 1901 تولید می شود.